Öteden beri Türkiye’deki baskın ideolojik eğilimin milliyetçilik olduğuna yazı ve konuşmalarımda dikkat çekerim. Tabiî ki hoş bir şey olarak değil! Toplumsal tabanı bakımından en güçlü olanı ‘’muhafazakâr milliyetçilik’’ olmak üzere, Türkiye’de milliyetçiliğin elbette farklı yorumları var. Son zamanlarda  ‘’ulusalcılık’’ olarak adlandırılan bir milliyetçilik türü daha ön plana çıkmaya ve siyaseten daha etkili olmaya başladı. Atatürk…

https://mises.org/library/mises-kant-and-worker-exploitation

https://www.diyaloggazetesi.com/putinin-buyuk-rusya-stratejisinde-yeni-adim-ukraynanin-isgali-makale,10956.html

https://libertarianinstitute.org/articles/tgif-defense-extreme-cosmopolitanism/

https://mises.org/library/bohm-bawerks-critique-exploitation-theory-interest

https://www.diyaloggazetesi.com/muhalefetin-ortak-aciklamasi-ne-soyluyor-makale,10938.html

https://fee.org/articles/7-historic-examples-of-market-socialism/

https://www.diyaloggazetesi.com/haklar-hukuk-ve-adalet-makale,10922.html

https://www.diyaloggazetesi.com/evrensel-degerlere-karsi-sozde-mill-ve-manev-degerler-makale,10904.html

Türkiye gibi, ‘’Adalet mülkün temelidir’’ sözünü herkes diline pelesenk ettiği halde, özel ve kamusal hayatlarında adaletten bu kadar uzaklaşmış olan başka bir toplum az bulunur. Evet, bugünkü Türkiye, bırakınız kurum ve uygulamalarında adaleti hayata geçirmeyi, onu temel bir değer ve ideal olmaktan bile çıkarmış, adaleti adeta ‘’defterden silmiş’’ durumdadır. Elbette Türkiye hiçbir zaman adaleti tam…